Sportstraat

Biesland

Ine en Ruud

De Gardelaan in Biesland is een straat waar bewoners veel samen doen. Bijna 20 jaar geleden kwam Ine Vrij er wonen met haar man Ruud. Ze wilden graag hun buren ontmoeten. Daarom organiseerden ze een nieuwjaarsborrel, en dat doen ze nog steeds elk jaar. De hele straat kent elkaar. De Gardelaanbewoners zorgen voor de planten van buren die op vakantie zijn. Ze helpen elkaar graag en brengen soep als iemand ziek is.

Voor Ines verjaardag timmerde Ruud een houten minibieb. Daar staan gratis boeken in voor iedereen. In het ziekenhuis, waar Ine tot haar pensioen heeft gewerkt, deelt ze elke week 80 boeken en tijdschriften uit. Die krijgt ze van mensen die in het ziekenhuis werken.

Liesbeth

Liesbeth van Hoef werkt ook in het Maastricht UMC+ en doet daarnaast vrijwilligerswerk voor De Zonnebloem. Zij kwam 25 jaar geleden in de Gardelaan terecht.

“Toen woonden er alleen Maastrichtenaren,” vertelt ze. “Wij hadden in Den Haag gewoond, daarom dachten de mensen dat we Hollanders waren. Maar ik kom uit Roermond!” Inmiddels heeft ze buurtgenoten uit allerlei landen: Zuid-Afrika, Italië, Engeland, Amerika, Iran, Turkije en IJsland. En Brazilië, het moederland van Walmari Pilz en Vicente Golin da Cunha. Zij zijn in 2005 in Maastricht komen wonen. Walmari doet onderzoek in het MUMC+ en Vicente werkt bij chemiebedrijf OCI Nitrogen.

Walmari en Vincente

“In Brazilië speelden wij al jarenlang padel,” vertelt Vicente. “Dat is een mix van tennis en squash die heel populair is in Zuid-Amerika. Bij tennisclub Kimbria aan de Mergelweg ging een paar jaar geleden de eerste padelbaan van Maastricht open. Daar ben ik toen gaan spelen.” Ine speelde vaak badminton op straat, met overbuurvrouw Fabienne Meijers. Fabienne is zelfstandig grafisch ontwerper en doet ook vrijwilligerswerk voor Veldeke Krink Mestreech.

“Dat badmintonnen begon een beetje te vervelen,” zegt Ine. “Op een dag zagen we Vicente helemaal bezweet en met een raar racket thuiskomen. Ik heb meteen gevraagd wat voor sport hij deed. Padel dus.”

Fabienne

Ine ging met Vicente mee en was meteen enthousiast. Ze sloot zich aan bij een 50-plusklasje. Ook Liesbeth en Fabienne gingen op les. “Na een tijdje kwam er een whatsappgroep van alle beginners, een stuk of 40 mensen van allerlei leeftijden uit verschillende buurten,” zegt Liesbeth. “Je hebt 4 spelers nodig voor een partijtje, maar door die appgroep lukt dat heel snel.”

Fabienne: “Zo leer je makkelijk en snel mensen kennen. Ik heb dankzij padel nieuwe vrienden gemaakt. Van padellen word ik altijd vrolijk.” Vicente: “Ik speel wel 5 keer per week, niet alleen bij alleen bij Kimbria maar ook bij tennisvereniging Ready in het Geusseltpark. Het is een verslaving, maar wél een gezonde!”